Il Nostromo del Sogno
In.vi[di]a MMXV
De kerstvertelling van Il Nostromo del Sogno
En als dan, midden in de nacht,
Na lange weeën dat kind geboren wordt,
Met al die vrouwen errond die ’t op de billen slaan,
Warm wikkelen in die ene trui op overschot
En de jonge moeder uitgeteld weer lachen kan,
Dan juicht en zingt het tentenkamp
En gaat die plots weer volle fles van hand tot hand.
Even wordt de koude nacht vergeten;
Niemand monkelt om de vader,
Elke lach komt uit het hart
En is dooraderd en doorbloed als moederkoek.
Sint-Jozef blikt terug op het kerstverhaal en op de vlucht van zijn familie door en uit het Heilige Land. Het kind is niet van hem en dat weet hij. Maar toch...
In.vi[di]a MMXV is een parabel over ruimdenkendheid en jaloezie, de tweespalt tussen kamp en zee, de vraag wat ik moet doen en jij mag hopen, met dit concreet paar schoenen aan.
PROGRAMMA (70 minuten)
In.vi[di]a MMXV is een theatermonoloog van Steven Marien, opgebouwd rond een aantal middeleeuwse kerstliederen uit Europa en uit het Midden Oosten.
Het gros van het repertoire komt uit het Liederhandschrift Berlijn 190, dat een schat aan Middelnederlandse kerstmuziek bevat. Ander werk is van de hand van Gautier de Coincy, Oswald von Wolkenstein en Jacopo da Bologna.
PERSONEEL
Steven Marien, spel & zang
Katelijne Lanneau, blokfluiten
Ellen Schafraet, gotische harp
Marie Verstraete, vedel
regie: Jan De Saegher & Koen Laukens
licht: Luc Baeten